Tajuk
: Malaya 1941
Penulis
: Rafe Rahmat & Hairil Anuar
Penerbit
: The Patriots
Pada tahun 1940, panglima-panglima perang Jepun harus bersepakat dengan kata putus. Mereka hanya mempunyai dua pilihan iaitu – Hokushin-ron (Jalan ke Utara) atau Nanshin-ron (Jalan ke Selatan). Hokushin-ron ialah doktrin perluasan kuasa Jepun yang menyasarkan kawasan sebelah utara Jepun, yakni Manchuria dan Siberia yang telah dinilai potensinya dari aspek politikal dan ekonomi kepada empayar Jepun. Sementara Nanshin-ron pula ialah doktrin perluasan ke selatan yang menyasarkan kawasan Asia Tenggara yang kaya dengan sumber asli yang sangat kritikal kepada empayar Jepun. Jepun tidak berasa bersalah untuk menjajah kerana menganggap mereka setaraf dengan kuasa-kuasa Barat yang telah pun memiliki empayar dan jajahan yang luas.
Buku ini bukan sama sekali menceritakan perihal
Tanah Melayu pada tahun 1941 tetapi menceritakan sepenuhnya tentang pertempuran antara Tentera
British yang mempertahankan Malaya dari dimasuki oleh Tentera Jepun pada tahun
1941.
Secara ringkasnya buku ini adalah tentang
sejarah bermulanya penaklukan tentera Jepun ke tanah melayu bermula tahun
1941. Buku ini bermula dengan ringkasan
tentang Tentera British dan Tentera Jepun, kemudian dalam bab seterusnya biodata
tentang Komander-komender Tentera Jepun dan British yang berada di Malaysia
ketika itu. Kemudian dalam bab seterusnya menceritakan tentang operasi dan
pertempuran-pertempuran yang terjadi di Malaya ketika Tentera Jepun cuba untuk
menakluki Malaya.
1.
Sebelum Tentera Jepun betul-betul dapat menakluki Malaya, mereka perlu
menghadapi 6 pertempuran dengan Tentera British iaitu di Kota Bharu, Jitra,
Kampar, Slim River, Gemas-Muar-Parit Sulong dan Endau. Tentera British
bermati-matian cuba mempertahankan kawasan-kawasan yang cuba ditakluki sehingga
mengakibatkan beribu-ribu tentera British, India, Australia mati bertempur.
Malangnya tuah tidak memihak kepada Tentera British akibat kesilapan-kesilapan
teknikal dan percaturan dari pihak Tentera British, maka Tentera Jepun dapat
menguasai pertempuran.
2. Tiada
persediaan mental dan fizikal oleh pentadbiran Malaya ketika itu untuk
menghadapi Tentera Jepun sedangkan pihak Tentera Jepun bersungguh-sungguh dan
menyusun strategi yang sangat teliti untuk memasuki Malaya. Sikap pandang
rendah pihak pentadbiran terhadap keupayaan Tentera Jepun telah membuatkan
Tentera British kalah dalam semua pertempuran.
3.
Karenah biokrasi melanda dengan pemotongan peruntukan pertahanan telah
menghalang pasukan pertahanan membina pasukan yang mantap dengan peralatan
perang yang baik. Manakala di pihak Tentera Jepun pula, mereka telah meneliti
dan mengkaji cara pertempuran dalam cuaca panas lembap dan hutan tropika dengan
membuat persediaan yang sangat teliti dalam masa Cuma 6 bulan sahaja. Selain itu kualiti Tentera Jepun yang
mempunyai pengalaman berperang di China dan Manchuria sebelum melancarkan
serangan ke Tanah Melayu menjadikan pasukan mereka kuat. Mereka juga telah
dilatih untuk berperang dalam keadaan serba kekurangan dan bekalan makanan yang
sedikit dalam tempoh perang yang lama. Tetapi Tentera British pula mengantar
pasukan-pasukan yang kurang berpengalaman.
4. Tentera
Jepun telah membawa kira-kira 12,000 – 18,000 buah basikal dengan kapal dan
tidak membawa kenderaan bermotor. Ia memberi kepantasan mobility untuk pasukan
Tentera Jepun untuk bergerak dan berkomunikasi antara satu dengan yang lain.
5.
Perkara yang tidak akan dan tidak mungkin kita akan lupakan
selama-lamanya ialah kekejaman Tentera Jepun terhadap tahanan-tahanan mereka.
Tentera dan pasukan bantuan yang cedera telah dipaksa untuk berjalan walaupun
dalam keadaan yang parah atau ditikam sehingga mati dan kemudian mereka akan
ditembak. Malah ada peristiwa mereka dibakar hidup-hidup dan mayat-mayat mereka
digilis dengan lori dengan sengaja. Ada beberapa tawanan yang berjaya
melepaskan diri kerana mendapat perlindungan dari penduduk tempatan.
Peristiwa
ini akan terpahat dan selamanya diingati oleh kita rakyat Malaysia. Keamanan yang kita
kecapi hari ini terpaksa dibayar dengan pengorbanan yang bukan calang-calang.
Berdoalah semoga kita tidak perlu lagi berdepan dengan keadaan seperti ini di
masa akan datang.
.. “Ketika mara ke garisan kubu ke 3, mortar
tentera Jepun telah jatuh tepat ke dalam kubu di mana Kapten Graham sedang
berlindung. Letupan itu telah mencederakan kedua-dua kakinya. Sambil berlutut
dia masih memberikan arahan dan melontar grenad ke pasukan Jepunyang sedang
berundur. Kapten Graham dibawa ke hospital di Tanjung Malim dengan ambulans
tetapi kemudian mati akibat kehilangan darah yang banyak dan kecederaan parah
yang dialami”. – Bab 10 – pertempuran Kampar (muka surat 100)
